Tila tumatalon ang dibdib
Magkahalong kaba at pananabik
Magkasama ngayon sa aking silid
Nakasandal sa pader na yari sa pawid
Biglang nagutla sa bigla mong paglapit
At walang pasabing inundayan mo ng halik.
Walang nagawa kundi ang kapusukan ay ibalik
Sa gabing ito'y lalasapin natin ang langit.
Inumpisahan mong ang aking damit ay hubarin
Hindi mawari kung ano ang gagawin
Natatakot, naduruwag,
Ngunit ayaw namang ang pagkakataon ay palampasin.
Ngunit mas nanaig ang pangamba
Dahil alam naman nating mali ang gagawin
Kaya't sa huli'y nagpasya ring ito'y itigil
Ang mahalaga'y paggalang ko isa't-isa'y buo pa rin.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento