Sinadya kong bagalan ang aking paglakad
Ninanamnam ang bawat hakbang sa daang binagbagtas
Gaya ng nakikita sa mga pelikula,
Kung saan ang bida ay mag-isang nagda-drama
Ito na nga ang huling pagdaan ko sa kalsadang nakasanayang lakaran sa loob ng dalawang taon. Ang huling pagkakataon para sa ilang minutong malayang pag-iisip pagkatapos ng nakakapagod na maghapon. Hindi ko alam kung mayroon ganito sa patutunguhan ko. Yung pagkakataon na mapanatag ang aking isipan; hindi pansin ang mga ingay at gulo.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento