Linggo, Setyembre 18, 2011

Iniisip ko yung araw na sa unang pagkakataon ay magkikita na tayo. Kung ano ba ang magiging reaksyon ko pag nagkataon. Kung yayakapin ba kita kaagad o mas mamamayani na naman ang pagiging mahiyain ko at hindi ko alam ang gagawin ko. Ewan ko ba pero sabik na sabik na ako sa araw na iyon. Kasi habang lumilipas ang mga panahon, ang mga araw na hindi tayo nagkakausap at sa isa't-isa ay walang masyadong oras, mas lalo kong napapatunayan sa sarili ko kung gaano ang pagmamahal ko sa iyo. Dahil lagi kang natakbo sa isipan ko. Lagi kang laman nito. Kaya nga gusto na kitang makita. Para meron naman akong alaala ng una beses na mahawakan kita, maamoy ka, ang makita ang iyong mga ngiti at ang kagandahan ng iyong mga mata. Nais na kitang makita upang maipadama ko na sayo na mahal kita ng sobra.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento