Minsan gusto kong mag-mura. Masubukan lang ba. Ewan ko ba pero para kasing naihahayag mo ng mas maigi yung nadarama mo kapag sinasamahan mo ito ng mura. Para kasing napapanatag yung mga tao pagkatapos nilang daanin sa mura ang lahat.
Pero hindi ako marunong e. Hindi ko kaya. Ewan ko ba. Palibhasa lumaki ako sa isang tahanan na walang nagmumura. Yun bang hindi ka na kailangan pang sabihan na bawal yun sa bahay nyo pero mahihiya ka na lang dahil lahat sila hindi iyon ginagawa. Yun bang tumanim na lang yun sa isipan mo, hindi dahil sa iyon ang sabi sa iyo kundi iyon yung nakikita mong ikinikilos ng mga tao sa paligid mo.
Hindi ako nagpapa-hipokrito. Wala akong sinasabi na kapag nagmumura ka ay masama ka nang tao. Dahil hindi natin pwedeng husgahan ang iba dahil pare-pareho lang naman tayong nagkakamali. Pare-parehong may mga baho at hindi qualified manghusga. Kanya-kanyang trip kumbaga. Pero syempre sa huli, mas maganda pa rin yung trip na nasa lugar. Yung hindi ka makaka-agrabyado ng iba.
Siguro kaya hindi rin ako natuto na magmura ay dahil wala naman akong paggagamitan ng salitang iyon. Sabihin na lang nating marami akong alam na salita para mailabas ang nararamdaman ko maliban sa mura. Katulad na lang ngayon na kung ano-ano ang pinagsasabi ko dahil lang sa may narinig ako kanina na nagmura.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento