Kapag sinabi kong mahal kita, mahal talaga kita.

Ako yung taong mahilig magsabi ng 'i love you' sa mga kaibigan ko at mga taong mahalaga sa akin. Pero yung salitang 'mahal kita' ay naka-reserba para sa taong mahal ko talaga. Sa ngayon ay isa pa lang ang nasabihan ko ng ganoon at minahal ko talaga siya ng sobra. Pero nagwakas na rin iyon at parte ng nakaraan na. Umaasa ako na darating muli yung panahon na makakatagpo ako ng taong mamahalin din ako at masasabihan ko ng ganoong kataga. Yung tanggap ako sa kung sino ako, maging yung mga kahinaan at pagkukulang ko. Handa naman akong maghintay. Nakatagal nga ako ng dalawampu't isang taon diba? Ngayon pa ba ako magmamadali. Gusto ko lang kasi maka-sigurado na sa susunod na may sabihan ako ng 'mahal kita' ay hindi lang iyon ulit ibabasura.